Göç
Geçer
Geçer ayriliklar baladi
Bize böyle pay kalir
Agla sevdigim... Belki dönemem
Kis yanar, düs üsür yüregimde
Aglarim... gözyasim beyaz kalir
Sonra askerler yeniden kusatirlar asinmis kaleleri
Bin havar parçalar gecenin dösegini
Ocaklar iniler, yas büyür, orta yerde kan kalir
Dingilava da pestemalli çocuklar havuzlara iserler
Gözlerinde bir mahmur özlem kalir
Derken bir Ankara, bir poyraz beni döve döve içeri alir
Yollar da giderek uzaklasir... Giderek uzaklasir
Fahiseler terli kasiklariyla sabaha ugurlanir
Kuslar inkar edilir, gökyüzü yagmalanir
Ben büyürüm bu kederle kalbim uslanir...
Agla sevdigim! Agla ve kucakla kumral delikanlini
Buralarda çatilmis bir tüfegim bögrümde taflan kalir
Simdi Kizilay da oturmusum, hasretin kancasinda
Geçer zaman, geçer yillar, günlere bir yeni hazan kalir
Agla sevdigim... Sen hep maglup bir aglayista
Ben uzak susarim bu maglubiyet için hep anlayista
Bak çöpçüler bu geceyi de piç edip süpürdüler
Ben ise haber degeri olmayan bir haykirista
Özleminle hala bir yakarista...
Agla! Bende aglarim gözyaslarim özlemine az kalir
Buralarda nem var! Nem varsa sende kalir
Gittim
Ve yittim!
Oralarda usul usul talazlanan nehirlerde yaz kalir
Yaslarim günleri yüzüme gözyasim beyaz kalir
Agla sevdigim... Buralarda döne döne (mem!)
Artik bir yesile dolmasak da anilardan haz kalir
Sen de bir zaman duyarsin
Bir gün bir taze mezar kazilir
Ardindan bir daginik gazel ile, kül ile
Ankara da bir ölü Yilmaz kalir
|
Favorilere Ekle
